պաշտամունքի վերաբացուեցաւ։ Ներկայ էին Հոգշ. Տ. Յարութիւն Աբղ. Տամատեան, Արժ. Տ. Գրիգոր Աւ. Քհնյ. Տամատեան, Արժ. Տ. Տրդատ Քհնյ. Ուզունեան, Արժ. Տ. Յուսիկ Քհնյ. Հէրկէլեան եւ Արժ. Տ. Շահէն Քհնյ. Օհանեանը։ Ներկաներու շարքին էին նաեւ Վարուժան Մաղաքեանի գլխաւորութեամբ եկեղեցւոյ թաղային խորհուրդի անդամները, քոյր եկեղեցիներու թաղային խորհուրդներէ ներկայացուցիչներ, ինչպէս նաեւ հաւատացեալ ժողովուրդը։
Ժամը 18.00-ին, Եկեղեցւոյ մայր դրան առջեւ կատարուած Դռնբացէքի Արարողութենէն յետոյ, ներկաներ մուտք գործեցին եկեղեցի։ Արտասանուած նաւակատիքի արարողութեան աղօթքներէն յետոյ, Նորին Սրբազնութիւնը Սրբալոյս Միւռոնով օծեց Ս. Նիկողայոս Եկեղեցւոյ աւագ խորանը, գովնտի Ս. Սեղանները, մկրտութեան աւազանը եւ գովնտի մատուռներու Ս. Սեղանները, որոնք նուիրուած են Ս. Յարութեան եւ Ս. Ստեփանոսի։
Նաւակատիքի արարողութեան աւարտին, կատարուեցաւ Երեկոյեան Ժամերգութիւն։ Արարողութեան աւարտին քարոզեց Նորին Սրբազնութիւնը եւ անդրադարձաւ եկեղեցւոյ համանուն սուրբի վարքին եւ ըսաւ. «Ս. Նիկողայոս, Քրիստոսի խօսքէն ազդուելով թէ՛ թողած էր իր ունեցած հարստութիւնը եւ թէ՛ հոգեւորական դառնալով, առանց իր անձը յայտնելու անթիւ բարեգործութիւններ ըրած էր։ Պոլսոյ հեռաւոր այս եկեղեցին ընծայուած է այս սուրբի յիշատակին եւ անցեալէն մեզի հասած պատմական արժէքներէն մէկն է։ Ներկայիս այնպէս մը եղաւ որ, այս եկեղեցւոյ շուրջ համախմբուած հայերու թիւը նուազեցաւ։ Բայց եւ այնպէս եկեղեցին, Աստուծոյ ողորմութեամբ տիրացաւ որոշ եկամուտներու եւ Ս.Նիկողայոսի նման, այլ եկեղեցիներու եւ կրթական հաստատութիւններու օժանդակել սկսաւ։ Պէյքոզի Եկեղեցին ունի նաեւ իր հաւատարիմ պահապանները, որոնք երկար տարիներէ ի վեր կը հոգան այս եկեղեցւոյ կարիքներուն։ Իրենց աշխատութեամբ, այսօր եկեղեցին բարեզարդուած է եւ իր պայծառութեամբ կը դիմաւորէ հաւատացեալները։ Այս առթիւ կը գնահատենք իրենց ծառայութիւնը»։
Ժամերգութիւնը, աւարտին հասաւ միաբերան արտասանուած Տէրունական Աղօթքով։ Արարողութեանց աւարտին, եկեղեցւոյ պարտէզին մէջ սիրոյ սեղան սարքուեցաւ ։